Sonja moet gevierd worden | Angela Schijf

Meer dan veertig jaar was Sonja Barend op de Nederlands tv te zien. Actrice Angela Schijf kruipt vanaf januari in de rol van ‘de koningin van de talkshow’ in het toneelstuk Sonja, de nieuwe productie van Toneelgroep Maastricht en Senf Theaterpartners. ‘Ik was meteen verkocht toen ik haar memoires las.’

Foto's Govert de Roos

Angela was na de achttiende reeks opnames voor Flikken Maastricht en de musical Dagboek van een herdershond weer toe aan een stevige theaterrol. Ze legde haar wens neer bij regisseur Servé Hermans van Toneelgroep Maastricht met wie ze vier keer eerder samenwerkte. Hij ging voor haar op zoek naar een inspirerende rol. ‘Als ze voor een televisieserie een stoere vrouw nodig hebben, weten ze me zo te vinden. Maar ik wil graag mijn grenzen verleggen. Verschillende rollen kwamen voorbij en toen vroeg Servé me de memoires van Sonja Barend eens te lezen.’

Purdy-kapsel
Angela had het silhouet van de nu 83-jarige Sonja Barend nog wel op haar netvlies staan. ‘Vooral dat Purdy-kapsel uit de jaren zeventig en schoudervullingen.’ Na het terugkijken van uitzendingen kwam ook Sonja zelf weer tevoorschijn. ‘Een leuke, onverschrokken, authentieke, slimme vrouw; goed voorbereid en met veel mensenkennis in huis.’ Samen met Servé Hermans ging ze op audiëntie bij Sonja Barend met de vraag of ze theater mochten maken van haar memoires. ‘Ze vond het eervol.’

Intrigerende tegenstelling
Het is vooral het persoonlijke verhaal van Sonja Barend dat Angela Schijf fascineert. ‘Sonja heeft haar joodse vader nooit gekend. Ze groeide op met het idee dat haar stiefvader haar echte vader was, ze droeg aanvankelijk ook zijn naam. Haar echte vader werd in de oorlog opgepakt. Ze kwamen in 1942 aan de deur en vroegen of hij thuis was. Je kunt je de vragen die Sonja aan haar moeder wilde stellen wel voorstellen. Wat gebeurde er precies? Waarom liet je ze binnen? Waarom heb je mij dit nooit verteld? Voelde je je schuldig? Toch stelde ze deze essentiële, persoonlijke vragen nooit aan haar moeder, terwijl ze aan de talkshowtafel àlles aan iedereen durfde te vragen. Daar zit een tegenstelling die mij erg intrigeert. Sonja Barend is baanbrekend geweest voor vrouwen op televisie. Ze was echt een voorganger, zulke vrouwen moeten gevierd worden. Maar je kunt nog zo’n idool of icoon zijn, we zijn ook allemaal kinderen van ouders met een eigen verhaal. Dit stuk gaat over familiebanden, daar hebben we allemaal mee te maken. Het is een pleidooi voor het stellen van vragen. Een ode aan het gesprek.’

Hoogtepunt carrière
De actrice kruipt voor het eerst in een rol van een bekende persoonlijkheid. Ze zegt inmiddels een bijna verliefde bewondering voor Sonja te hebben opgevat. ‘Daar moet je natuurlijk mee oppassen, want je wil niet dat het een imitatie wordt. Ik speel Sonja op het hoogtepunt van haar carrière, haar moeder is dan aan het einde van haar leven zodat werk en privé dicht bij elkaar kunnen komen.’

Angela kijkt er ook naar uit om weer met Servé Hermans samen te werken. ‘Klopt, hij heeft lang moeten zeuren voordat ik ja zei tegen Dagboek van een herdershond, maar dat bleek uiteindelijk een groot cadeau. Ik voel me erg op mijn gemak bij Servé. Dat is natuurlijk belangrijk bij iedere regisseur, want dit is best een kwetsbaar beroep. Ik kan en durf ook alles tegen hem te zeggen.’

Liefde voor Maastricht
Sonja krijgt een flinke tournee door het land. De première vindt plaats op zondag 19 januari 2025 in DeLaMar en is daarna in meer dan 50 theaters te zien. De actrice noemt de dynamiek van zo’n tour verslavend. Ze verheugt zich ook op een terugkeer naar Maastricht, want inmiddels is bekend geworden dat Flikken Maastricht een negentiende editie krijgt. ‘Als je er zo vaak hebt gewerkt, wordt het een soort van thuiskomen. Laat ik het zo zeggen: als ik er een tijd niet heb gespeeld, ga ik de stad en omgeving missen.’   

www.ntk.nl/voorstelling/sonja