Esther Been maakt onder de naam Maravillas Ceramics handgemaakt serviesgoed geïnspireerd door de natuur. Vanuit haar atelier in Zuidoostbeemster vindt haar servies een weg naar toprestaurants en horecalocaties door heel Nederland én het buitenland.

WAAR STAAT DIE PRACHTIGE BEDRIJFSNAAM VOOR?

---

‘Die stamt af van een geliefde herinnering aan de tijd dat ik met mijn gezin in Spanje woonde en werkte. We noemden onze sprookjesachtige locatie op de Campo, oftewel het Spaanse platteland, El pais de las Maravillas, wat wonderland betekent. Maravillas is het Spaanse woord voor wonderen, en dat is dan ook precies wat ik belangrijk vind in mijn werk: ik hoop mensen met mijn servies te verwonderen.’

HOE IS DE LIEFDE VOOR KERAMIEK ONTSTAAN?

‘Ik volgde een opleiding in styling en illustratie aan Academie Charles Montaigne, heb ruim twintig jaar ervaring in interieurstyling en runde jarenlang een luxe horecagelegenheid en trouwlocatie in de Beemster, Het Heerenhuis. Daarvoor was ik altijd al op zoek naar een bijzondere presentatie van gerechten. De gedachte hierachter was dat de opmaak van gerechten simpeler kan, omdat het serviesgoed een grote bijdrage kan leveren aan de beleving van de gast.’

Artikel gaat verder onder de foto's.

Foto's aangeleverd

WAT KENMERKT JOUW HANDSCHRIFT?

‘Ik maak heel uiteenlopend servies en toch herkennen mensen een bepaalde signatuur. Zelf ben ik mij daar niet bewust van, want ik werk op gevoel, door de klei als het ware te masseren met mijn handen. Een golvende rand ontstaat vaak in één vloeiende beweging. Het is een bepaalde slag, als ik het voordoe aan cursisten wordt het resultaat bij hen altijd anders. Dat is nu juist het mooie aan unieke stukken, je ziet de hand van de maker erin terug.’

 

WAAR HAAL JE INSPIRATIE VANDAAN?

‘Voornamelijk uit de natuur. Dat kunnen planten of bomen zijn, maar ook structuren in rotsen. In mijn atelier liggen allerlei stenen en schelpen die ik in het buitenland op het strand heb gevonden. Ik gebruik ze om dessins te maken met een natuurlijke techniek: door de nerven van een blad of de schubben van een vis in de klei te drukken, ontstaan er interessante texturen. Soms pakt iets verrassend goed uit, soms valt het tegen. Een kwestie van veel experimenteren.’

 

JE WERKWIJZE IS HEEL AMBACHTELIJK. ‘Elk stuk is handgemaakt. Klei vormt het basismateriaal, ik heb wel eens berekend dat er op jaarbasis zo’n vierduizend kilo klei doorheen gaat! In het begin rolde ik alles met hand uit met een grote deegroller, maar toen ik het drukker kreeg, heb ik geïnvesteerd in een kleiwals. Om in serie te kunnen werken maak ik gebruik van basisdrukmallen. Ieder stuk wordt met de hand afgewerkt, geglazuurd en in veel gevallen van een dessin voorzien. Geen bord of schaal is gelijk.’

‘HET SERVIES EN HET GERECHT MOETEN ELKAAR VERSTERKEN’

 

KUN JE IETS VERTELLEN OVER HET ONTWERPPROCES?

‘Vaak komt de chef van een restaurant langs in mijn atelier. Daar heb ik een showwand met voorbeelden, waar we dan samen een selectie uit maken. Vervolgens bedenken we aan de hand van de gerechten op het menu een mooie presentatie. Dat is altijd maatwerk, vrijwel geen van mijn klanten heeft exact hetzelfde bord. Voor sommige restaurants heb ik een compleet eigen lijn ontworpen met naast borden ook kommen, side plates en olie- en zoutsetjes voor op tafel.’

 

AAN WELKE CRITERIA MOET HORECASERVIES VOLDOEN?

‘Serviesgoed voor professioneel gebruik moet behalve mooi vooral praktisch zijn. Al het servies dat ik voor restaurants maak, valt in de categorie steengoed. Dit betekent dat het vanwege de hoge stooktemperatuur heel hard en sterk is, maar bijvoorbeeld ook geschikt is voor de spoelmachine. Voor de afwerking maak ik gebruik van krasvast glazuur. Daarnaast is mijn servies redelijk stapelbaar.’

'Je beleeft een gerecht anders op een mooi bord'

WIE ZIJN JE KLANTEN? ‘Horecabedrijven door heel Nederland in het midden tot hoge segment. Mijn servies is te vinden op mooie locaties als Landgoed Groenendaal in Heemstede, Restaurant Olivijn in Haarlem, Ron Gastrobar in Amsterdam, Kasteel Kerckebosch in Zeist en restaurant ’t Kalkoentje in Rhenen, om er een paar te noemen. Daarnaast krijg ik meer en meer opdrachten van restaurants uit het buitenland: landen als Spanje, Frankrijk, Malta, Hongarije, Oekraïne en de Verenigde Staten.’

 

OP WELKE PROJECTEN BEN JE HET MEEST TROTS?

‘Grote namen zijn natuurlijk goed voor je portfolio, maar sympathieke klanten geven mij het meest voldoening. Relaties waarbij het contact gemoedelijk en ontspannen is, er sprake is van wederzijds respect en waardering voor elkaars ambacht. Elkaar iets gunnen en de ander verder willen helpen, dat werkt het beste en geeft veel inspiratie. Hard werken vind ik fijn, maar het moet wel voornamelijk leuk zijn.’

 

KRIJG JE OOK OPDRACHTEN VAN PARTICULIEREN?

‘Ja, die combinatie van zakelijke en particuliere opdrachtgevers maakt mijn werk heel afwisselend. Niets leuker dan wanneer ik een foto toegestuurd krijg van een mooi gedekte tafel met mijn serviesgoed bij iemand thuis, waar met de hele familie gezellig aan gegeten wordt. Of als iemand heeft gespaard voor een mooi servies. Dat soort opdrachten zijn voor mij minstens zo waardevol als een grote klant die tweehonderd borden tegelijk afneemt.’

Artikel gaat verder onder de foto's.

JE HEBT ONLANGS EEN NIEUWE LOCATIE BETROKKEN.

‘Mijn nieuwe atelier bevindt zich in een fort dat deel uitmaakt van de Stelling van Amsterdam. Ik huur een deel van het voormalige restaurant La Ciboulette. Het overige gedeelte wordt verder ontwikkeld door Wijnimport J. Bart, zodat er een inspirerende plek ontstaat waar onze expertises samenkomen en elkaar aanvullen. Omdat we beiden veel horecaklanten hebben én een grote liefde voor het vak, verheug ik mij op een inspirerende samenwerking.’

 

GA JE ZELF WEL EENS ETEN BIJ RESTAURANTS DIE JOUW SERVIESGOED HEBBEN INGEKOCHT?

‘Regelmatig. Als ik dan om me heen kijk, is het heel mooi om te merken dat gasten zichtbaar verrast zijn door de presentatie. Je beleeft én proeft een gerecht echt anders door het verrassingsaspect. Een heel eenvoudig gerecht oogt meteen bijzonder op een mooi bord. Er zijn ook chefs die eetbare kunstwerkjes creëren, dan moet het bord juist eenvoudig zijn. Als mijn servies het gerecht versterkt en andersom, is mijn missie geslaagd.’

 

WWW.MARAVILLAS.NL

 

 

REDACTIE: NATASJA ADMIRAAL | FOTOGRAFIE: NEEKE WASSENBERGH